De schepen waren van hout, niet van ijjzer.
Goed zeekaarten waren er niet; met zeestroominformatie.
Weerberichten waren er niet.
GPS navigatie bestond niet…

Tegenwoordig kan je van elk schip weten waar het is, varend of gemeerd.
Je kan zien welke schepen er in de buurt zijn.
Schepen gaan niet meer verloren: je eet waar ze zijn.
En als er aan bood wat mis is, is hulp heel snel te bieden.

In mijn tijden, toen, was dat anders.
Dat is waar jullie liederen en verhalen van muij nog steeds over gaan.
Jullie leven in die zin nog steeds in het ver-leden verleden.
Terwijl ik, nog steeds, bij de tijd ben.